Wystawa „Jestem”

17 marca w Wąbrzeskim Domu Kultury publiczność mogła zobaczyć sztukę teatralną pt. „Klasycznie, czyli On i One” w wykonaniu podopiecznych Toruńskiej Akademii Walki z Rakiem. Spektaklowi towarzyszyła wystawa Marty Szklarskiej „Jestem”.

Spektakl wyreżyserowała oraz scenariusz napisała Anna Magalska – aktorka Teatru im. W. Horzycy. Na scenie pacjentkom towarzyszył Grzegorz Walczak, wokalista, gitarzysta, kompozytor i autor tekstów zespołu Czaqu. Realizowana sztuka jest trzecim projektem grupy teatralnej „Onko Świat”. W jej skład wchodzą kobiety zmagające się z chorobą onkologiczną, będące na różnych jej etapach od długoletniej remisji, poprzez wznowę, stan terminalny, które tym razem postanowiły zmierzyć się z tematem relacji damsko-męskich. Prezentowany spektakl łamie stereotypy związane z sytuacją kobiet chorych na raka, pokazuje, że tematy flirtu, romansu, układania relacji z mężczyzną jest tak samo obecny w ich życiu, jak w życiu każdej kobiety. Dużym zainteresowaniem cieszyła się również wystawa prezentująca zmagania autorki zdjęć z nieuleczalną chorobą. Marta Szklarska pasjonowała się fotografią. Była wolontariuszką stowarzyszenia „Jestem” i członkiem Szkolnego Koła Caritas w Zespole Szkół Ekonomicznych. Zawsze pomagała osobom niepełnosprawnym. Kiedy rozpoznano u niej glejaka – złośliwego guza mózgu przeszła dwie operacje głowy, powikłane obrzękiem mózgu oraz leczenie radioterapią i chemioterapią.  Skutki choroby to niedowład lewej części ciała, zaniki mięśniowe, trudności z koncentracją, depresja, padaczka, dolegliwości bólowe. Przez prawie rok była osobą leżącą. – Do robienia zdjęć w trakcie choroby, zmotywowały Ją przesłane, specjalnie dla niej, przez Ks. Jana Kaczkowskiego słowa: „Nawet gdy będziesz mogła mrugać jedną powieką, to pisz wiersze”. W pracy z Martą zaczęłyśmy poszukiwać aktywności, która mogłaby być „pisaniem przez nią wierszy”. Ponieważ zawsze interesowało ją fotografowanie, Marta podjęła próbę opowiedzenia o swojej chorobie poprzez fotografie. Projekt miał na celu poznanie sensów, znaczeń jakie Marta przypisuje chorobie, poznania jej codzienności z perspektywy chorego leżącego. Fotografie uzupełniły fragmenty wywiadu z Martą.  Wystawa Marty w Toruniu miała miejsce 28 kwietnia 2016 roku. 20 czerwca tego samego roku Marta zmarła – miała 23 lata. Marta sama dokonała na obrazach fotograficznych wyboru scen, przedmiotów, tematów. Tym samym fotografie – choć obiektywne w utrwalaniu „faktów”- stały się subiektywne, bo „zaopatrzone” w przyjętą przez nią perspektywę. Wywiady przeprowadzono po wykonaniu zdjęć. Fotografie stały się zatem pretekstem do otwarcia się Marty na emocje związane z chorobą, refleksji nad przeszłością, teraźniejszością i przyszłością.  Projekt udowadnia, że warto podjąć próbę dialogu z osobą chorą poszukując alternatywnych środków komunikacji. Opisu rzeczywistości osoby chorej przewlekle z wykorzystaniem etnografii wizualnej jest jednym z nich. Fotografia stawia odbiorcę wobec zmierzenia się z zagadnieniem obrazu. Obrazy służą poznawaniu rzeczywistości i rzeczywistość tą konstruują poprzez reprezentacje wizualne. Fotografia jest nie tylko utrwaleniem rzeczywistości chorego ale również znosi bariery komunikacji
zdrowy-chory – mówi dr Małgorzata Rębiałkowska-Stankiewicz – psychoonkolog, Akademia Walki z Rakiem Fundacji „Światło” w Toruniu. Było to niezwykłe spotkanie z ludźmi pełnymi optymizmu, uśmiechu i serdeczności. Gratulujemy odwagi, profesjonalizmu i takiej pogody ducha, której należałoby się od Was uczyć. Wszystkich, którzy chcieliby obejrzeć ekspozycję zapraszamy do WDK. Fotografie można oglądać do 30 marca.

Galeria zdjęć